Σάββατο 6 Απριλίου 2013

ΗΛΙΑΣ ΟΥΡΕΪΛΙΔΗΣ: ΓΕΩΣΤΡΑΤΙΓΙΚΗ ΚΑΙ ΓΕΩΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

"Μια Ελληνική Πατριωτική Αριστερή κυβέρνηση θα αποκτούσε και την υλική βοήθεια που σήμερα επαιτούμε, αλλά και τις συμμαχίες εκείνες που απαιτούνται για την ανάπτυξη της χώρας, ώστε η Ελλάδα να αποκτήσει το Γεωστρατηγικό ρόλο που της ανήκει".

                                                    
 του Ηλία Ουρεϊλίδη

Το τέλος του παγκόσμιου οικονομικού κύκλου, που είχε ως αφετηρία το τέλος του Β΄ παγκοσμίου πολέμου βρήκε την Ελλάδα πτωχευμένη οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά.

Η βίαιη πολιτικοοικονομική μετατόπιση της χώρας στον μονοδιάστατο ευρωγερμανικό παράγοντα και την απαξίωση της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις της απομόνωσης και εξάρτησης της Ελλάδας από την Ε.Ε. Μίας Ε.Ε όχι των ΛΑΩΝ αλλά των γερμανικών τραπεζών και εταιριών.



Με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την εξάλειψη του διαχωρισμού, Ανατολής- Δύσης, σε λιγότερο από δέκα χρόνια εμφανίζεται η δημιουργία νέου διαχωρισμού ή καλύτερα εμφανίζεται ο παλιός διαχωρισμός του κόσμου σε Βοράς – Νότος με όλη την απολυταρχική και αντιδραστική του μορφή.
Ο Βοράς που αποτελείτε από τις ΗΠΑ-Καναδά-Ε.Ε-Ρωσία και Ιαπωνία, έχει ως αδυναμία την μη ομογενοποιημένη Ευρώπη από την μία και την επέκταση του ισλαμικού φονταμενταλισμού από την άλλη.

Η Ελλάδα στο νέο γεωστρατιγικό χάρτη βρίσκετε στο επίκεντρο των εξελίξεων, όχι μόνο στο στρατηγικό ενδιαφέρον, αλλά και στον ενεργειακό-οικονομικό τομέα, για τους λόγους αυτούς πρέπει να εισάγουμε την ΓΕΩΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ως κύριο εργαλείο πολιτικοοικονομικής ανάλυσης και ανάπτυξης της χώρας.

Στη νέα διαχωριστική γραμμή, η Ελλάδα αυτομάτως αποκτά κυρίαρχο στρατηγικό ρόλο και στόχο για της μεγάλες στρατιωτικές και οικονομικές δυνάμεις. Η στρατηγική θέση της χώρας δίνει τη δυνατότητα ελέγχου της Βορείου και Ανατολικής Αφρικής, του συνόλου της μέσης Ανατολής , το σύνολο της Βαλκανικής και μεγάλου μέρους της Ανατολικής Ευρώπης.
Τα τεράστια ενεργειακά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου, μεγάλο μέρος αυτών βρίσκονται εντός ελληνικής ΑΟΖ, γνωστά σε όλους πλην ημών, είναι μήλο της έριδος για τις βιομηχανικές χώρες , που το ενδιαφέρον τους δεν είναι τωρινό ( η Γαλλία προσπάθησε να τα ελέγξει με τη δημιουργία της Μεσογειακής Ένωσης, η Γερμανία έχει μελέτες από την περίοδο της κατοχής π.χ ο Πρίνος της Θάσου είχε ανακαλυφθεί από τον γερμανικό στρατό κατοχής), και εδώ αρχίζουν τα προβλήματα.

Από το <<ανήκουμε εις τη Δύση>> του Κωνσταντίνου Καραμαλή και τον Ευρωμονόδρομο των Μητσοτάκη-Σημίτη, έδωσαν τη δυνατότητα στον Γερμανικό παράγοντα να διεισδύσει στην Ελλάδα, οικονομικά-τεχνολογικά και πολιτικά, δημιουργώντας συνθήκες αποκλειστικότητας. Ταυτόχρονα η ανάπτυξη της Ε.Ε με τη συμμετοχή χωρών ιστορικά φιλικών προς τη Γερμανία και τα συμφέροντά της, την αναβάθμισαν σε κυρίαρχη χώρα της Ε.Ε. Με βάση τις συνθήκες αποκλειστικότητας, που η Γερμανία με τους εσωτερικούς συνεργάτες της δημιούργησε (συνεργάτες με ιστορικές καταβολές, δηλαδή παιδιά δοσίλογων, αλλά και μεγάλη μερίδα εκμαυλισμένων πολιτικών), θεωρεί δεδομένο ότι έχει τον κύριο λόγο στον πλούτο αλλά και στη χώρα.

Η μείωση της εθνικής κυριαρχίας, η τεχνική φτωχοποίηση της χώρας, η σταδιακή καταστροφή της αγροτικής παραγωγής, το κλείσιμο των βιομηχανικών μονάδων και η αποδυνάμωση των κρατικών εσόδων μέσω στοχευόμενων ιδιωτικοποιήσεων, που ή στο Γερμανικό κράτος θα περνάνε όπως ο ΟΤΕ ή στους εσωτερικούς συνεργάτες τους και με την προσθήκη τεράστιου αριθμού παράνομων μεταναστών, κυρίως ισλαμιστών, δημιουργούν εκείνο το εκρηκτικό μίγμα και για την απόλυτη διάλυση της κοινωνικής συνοχής.

Με τη βοήθεια της κυβέρνησης Γεωρ.Α.Παπανδρέου και την ψήφιση του μνημονίου από τους βουλευτές του, έδωσαν το έναυσμα στον Γερμανικό παράγοντα της εφαρμογής των προαναφερομένων σχεδίων, αλλά και την τοποθέτηση GAULEITER στη χώρα με έδρα τη Θεσσαλονίκη.

Ποιος ή ποιοι οι λόγοι της επιλογής της Θεσσαλονίκης ως έδρας του GAULEITER;

Οι λόγοι είναι απλοί αλλά και επικίνδυνοι για την εθνική μας κυριαρχία και ακεραιότητα.

1. Η Θεσσαλονίκη δεν είναι μόνο ένα μεγάλο φυσικό λιμάνι στη Μεσόγειο, αλλά το επίνειο της Βαλκανικής και Κεντροανατολικής Ευρώπης, είναι ο μόνος φυσικός συνδετικός δρόμος της Ανατολικής Μεσογείου με την Ευρωπαϊκή ενδοχώρα και το μόνο στρατηγικό σημείο που θα μπορούσε να υπερκεράσει τη στρατηγική σημασία των στενών.

2. Στη Θεσσαλονίκη παρατηρείτε μικρή αλλά σταθερή οικονομική δραστηριότητα, Ελλήνων επιχειρηματιών με την Ρωσία πράγμα που χαλάει τα γερμανική σχέδια και δίνει οικονομικές ανάσες σε επιχειρήσεις που δεν ελέγχουν και θα ήθελαν να ελέγξουν.

3. Η δημιουργία ΕΟΖ στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη που απαιτεί η Γερμανία εξυπηρετεί και τα οικονομικά της συμφέροντα αλλά δίνει και την δυνατότητα στον αιώνια σύμμαχό της την Τουρκία για μεγαλύτερη διείσδυση στην περιοχή για τα μελλοντικά της σχέδια ( νέο Κόσσοβο)
Αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους διότι υπάρχει και το Σκοπιανό και η τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά και ο ορυκτός πλούτος και πολλά άλλα.

Τι επιτάσσει όμως το εθνικό συμφέρον και ποιες οι κινήσεις στρατηγικού χαρακτήρα στην Ελλάδα του μνημονίου?

1. Άμεση αναδιαπραγμάτευση της κοινής αγροτικής πολιτικής για την ελληνική παραγωγή ή η κατάργησή της αν δεν ικανοποιεί τις ανάγκες της χώρας, έτσι ώστε η παραγωγή ( γεωργικού και κτηνοτροφικού τομέα), του αποδεδειγμένα ποιοτικού ελληνικού τροφίμου να καλύψει το σύνολο των αναγκών του πληθυσμού και να εξαχθεί.
2. Καμία ιδιωτικοποίηση σε τομείς στρατηγικού χαρακτήρα όπως η ΔΕΗ, τα Νερά (ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ), ΟΠΑΠ και μεταφορές.

3. Άμεση επιβολή δασμών σε προϊόντα από όλες τις χώρες όσο διαρκεί η κρίση, πράγμα που επιτρέπεται από τον Ευρωπαϊκό κανονισμό.

4. Άμεση ανακηρύξεις της ΑΟΖ.

Η ανάγκη επανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας είναι σήμερα περισσότερο από επιβεβλημένη, είναι ζωτικής σημασίας για την κοινωνική συνοχή και την αναπτέρωση του ηθικού του ΛΑΟΥ, γιατί όσο εξευτελίζεται η εθνική υπερηφάνεια του κόσμου τόσο οι εθνικιστικές μισαλλόδοξες παραφυάδες θα αποκτούν δύναμη και οντότητα.

Επειδή η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη έπαψε να υπάρχει και η Ουγγαρία για δικές της σκοπιμότητες, έριξε νερό στο μύλο των Σκοπίων αναγνωρίζοντάς τα ως << Μακεδονία>>, αλλά και την υπαναχώρηση των ελληνικών κομμάτων σε ηλίθιες θέσεις τύπου Ονομασία με Γεωγραφικό προσδιορισμό, μια υπερήφανη εθνική πολιτική αντιτάσσει σε αυτά: Καμία ονομασία με παράγωγο του ονόματος Μακεδονία γιατί –ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ.

Μια κυρίαρχη εθνική πολιτική δεν επιτρέπει κανέναν να επέμβει στα εσωτερικά της χώρας για το νομοθετικό και λειτουργικό γίγνεσθαι των θρησκευτικών του μειονοτήτων. Όταν στη Θράκη ισχύει η Σαρία είναι πολύ επικίνδυνο να απαιτεί η Τουρκία την εκλογή του Μουφτή και των Ιμάμηδων, μα ποιο επικίνδυνο είναι όταν το απαιτούν ελληνικοί πολιτικοί παράγοντες οι οποίοι ή αδαείς είναι ή πράκτορες.

Η Ελλάδα υστερούσε πάντοτε στο διπλωματικό πεδίο δράσης και τούτο διότι δεν είχε ποτέ μια σταθερή πολυδιάστατη εθνική πολιτική και όρος όπως Real politic είναι παρερμηνευμένος. Για την Δεξιά και τους συνεταίρους της, σημαίνει : υποταγεί και υπακοή στα κελεύσματα του ΔΝΤ και της Γερμανίας.
Για την αριστερά , μάλλον είναι άγνωστη έννοια, μιας και δεν την ανάλυσε ούτε ο Μαρξ, ούτε ο Λένιν, αλλά και ούτε ο Τρότσκι.

Τι είναι όμως η Ρεαλιστική πολιτική, και πως μπορεί να εφαρμοστεί από μια χώρα δέσμια της Ευρωγερμανικής κυριαρχίας όπως η Ελλάδα;

Η χωρίς συναισθηματισμούς πραγματιστική τέχνη του εφικτού, είναι ο μονόδρομος για τη σωτηρία της χώρας. Είναι η Ρεαλιστική πολιτική που οφείλει η Πατριωτική Αριστερά να εφαρμόσει, για να μπορέσει να ξεφύγει η χώρα από τη μέγγενη των Γερμανών και του ΔΝΤ.

Ο μονόδρομος αυτός λέγετε απόδημος Ελληνισμός σε ΗΠΑ, Καναδά και Ρωσία.

Με αρωγό και συνδετικό κρίκο την οικουμενικότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας (στα δύσκολα αυτά χρόνια που περνάει η χώρα, η Ελληνορθόδοξη εκκλησία είναι ο μόνος θεσμός που ανταποκρίνεται στην αποστολή του), η οποία είναι ο θεματοφύλακας του Ελληνισμού της διασποράς.
Μια Ελληνική Πατριωτική Αριστερή κυβέρνηση θα αποκτούσε και την υλική βοήθεια που σήμερα επαιτούμε, αλλά και τις συμμαχίες εκείνες που απαιτούνται για την ανάπτυξη της χώρας, ώστε η Ελλάδα να αποκτήσει το Γεωστρατηγικό ρόλο που της ανήκει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: